8 Haziran 2010 Salı

paradoks

sessiz kalmak en iyi cevaptır diye avutursun, konuşacak yüzü yok sustu diye avunursun


sessiz kalmak en soylu cevaptır veremediğin. 

emin olmadığın soruların boş bırakılmış halidir sessizliğin. üç sessizlik bir doğruyu götürmez.
sessiz kalmak tercih değildir, çaresizliktir aslında. 
elin kolun bağlandığı anda en güzel kurdeledir düğümünü gizleyen. 
avaz avaz kelimeler arasında doğruyu ararken uyuyakalmış bir kedi kadar masumdur sessizlik. 
ve ne kadar sessizsen o kadar haklısındır.

sessizlik bazen de en acımasız yanıttır alamadığın. 
aslına bakarsan anlayamadığın. 
birden çok doğru yanıtın cevap anahtarındaki geçersizliğidir. 
duymak isteyip de duyamadığın onlarca yanıtın boş bırakılmış halidir sessizlik. 
sana yapılan haksızlıktır aslında, 
konuşacak yüzü yoktu diye avunursun. 
ne kadar sessizse o kadar haksızdır.

sessizlik büyük bir paradokstur..

2 yorum: